خواب غفلت!
بسم الله الرحمن الرحیم
می خواهم کمی از غفلت صحبت نمایم. البته هیچ تضمینی نمی دهم همین الان که در حال نوشتن این سطور هستم ،خود نیز گرفتار آن نشده باشم.
خدایا خداوندا چرا مرا بیدار از خواب ناز خود نمی کنی؟ خدایا گفته اند کسی که خود را بخواب زده باشد نمی توان او را بیدار نمود،من که خود را به خواب نزده ام بلکه حقیقتا خواب وبی خبر هستم ،چرا مرا بیدار نمی کنی؟
خدایا اصلا بگذار بخوابم ،اما مگر خود نگفته ای که آدم خواب تکلیف ندارد!پس از من خواب چه انتظاری داری؟چه توقعی داری؟
استغفرالله ...
کفر نمی گویم وجسارتی هم العیاذبالله نمی کنم...
فقط کمی دنده ها واستخوان های روحم از زیادی خواب غفلت خسته گردیده وزبان جسم را به انتقاد باز کرده است!
آخر از کودکی پدر ومادرم به من یاد داده اند ودر مواردی هم ثابت کرده اند که خدا هرکاری بخواهد می تواند انجام دهد!
خدایا کم کم دارم به این نتیجه می رسم که مبادا اراده ای بر بیداری من از غفلتم نداری؟ یک نشانه ای ،یک اماره ای،یک ...
استغفرالله...
بازهم که دارم کفر می گویم...
مگر می شود خالق مهربان و عطوف اراده بر خواب بودن وغفلت بنده ی ضعیف وذلیل خود کرده باشد ؟! اگر اینگونه بود پس چرا صد وبیست وچهار هزار پیامبر خویش را برای بیداری بندگان خود فرستاد؟!
استغفرالله ...
خدایا من
.
.
ببخشید ، ما را از خواب غفلت بیدار نما !
آمین
