چرا گناه می کنیم؟ گناه می کنیم چون زندگی مان برنامه ندارد!
چرا گناه می کنیم؟
جرعه هایی برای تحول قلب و جان ! (یادداشت سیزدهم)
گناه
می کنیم چون زندگی مان برنامه ندارد!
بسم الله
انسان و وقتش برای هدفی خلق شده است. گوهر وقت انسان مایه ای است برای بندگی و عبودیت حضرت حق جلّ و علا و اگر این گوهر با فعالیت ربوبی پر نگشت؛ خود به دشمنی در خط مقدم غفلت و شهوت برای آدمی تبدیل خواهد شد.
سالکی که وقتش را برای بندگی خدا قرار داده است، دقت دارد که این مسیر باید با برنامه باشد و هر حس و فکر و عملی باید دارای زمان مشخص خود باشد و در عین آهستگی در طی مسیر سلوک؛ پیوستگی نیز لازم است و باید برای امور عبادی برنامه‌ریزی داشت.
اما اگر این برنامه وجود نداشت؛ انسان دائماً دچار غفلت از اعمال و افکار و احساسات مورد نیاز عبادی خود می‌شود و در این بین افکار و احساسات خبیثه نیز کم کم خودش را به وقت آدمی تحمیل می‌کنند و یک وقت آدمی چشم باز می‌کند و می‌بیند گویی برخی معاصی جز برنامه‌ی روزانه‌ی وی شده است و هیهات از این بدبختی! بدبختی عادت به یک گناه! بدبختی احساس نیاز به انجام یک گناه!
و چه زیباست عالی‌ترین روش برنامه‌ریزی دین مبین اسلام که مشارطه، مراقبه و محاسبه را در جای جای گوهر وقت آدمی لازم دیده است.
