چرا گناه می کنیم؟ گناه می کنیم چون خدادان حقیقی نیستیم !
چرا گناه می کنیم؟
جرعه هایی برای تحول قلب و جان !(یادداشت نهم)
گناه می کنیم چون خدادان حقیقی نیستیم !
بسم الله
می‌دانیم که خداوند است که تغییر دهنده‌ی قضاست و وسعت عالم در اختیار اوست! می‌دانیم که اگر او چیزی را برای ما بخواهد و اگر او قلوب ما را بخواهد که در دست گیرد و یا بخواهد که قلوب بندگان خدا را در تسخیر ما قرار دهد حقا که تنها مقلب القلوب اوست!
می‌دانیم که هرچه هست از اوست و اوست که عالم به خلوت ماست و تنها وجود عظیم در ستر و پوشش زشتی ها و معاصی ماست!
می‌دانیم که اگر او برای ما چیزی بخواهد همان می‌شود؛ هرچند کل انسان‌ها و عالم هستی آن را برای ما نخواهند؛ و اگر او چیزی را برای ما نپسندد هرچند کل انسان‌ها و عالم هستی آن را برای ما بخواهند؛ هیچ نخواهد شد!
و هزاران می دانیم دیگر...
اما افسوس که برای تغییر قضا و کسب رزق و به دست آوردن قلوب، به دنبال مردم هستیم و از ذات واجب الوجود غفلت می‌کنیم!
افسوس که خلوت‌های خویش را با علم به عالم بودن حضرت حق به آن، آغشته به فکر و عمل ناصواب می‌کنیم و سپس خود را ساتر خلوت خویش می‌دانیم!
افسوس که به جای رضایت به رضای معبود، به کسب رضای خلق خدا می‌پردازیم و همّ و غمّ خویش را در کسب تایید خلق او مصروف می‌داریم!
پس می دانیم که خدا هست، اما نمی دانیم که خدا هست!
و این همه ندانستن، از غفلت، لقلقه ی زبان بودن خدا دانی ما و نشناختن حقیقی معبود توسط ما نشأت می گیرد!
