خاطراتی از دومین گردهمایی سالانه ی فرهنگ وارتباطاتی های کشور
بسم الله
جمله ی معروفی هست که می گوید: آدم قدر نعمت را تاهست و وجود دارد نمی داند! وقتی که نعمت از بین ما رفت آن موقع است که انسان تازه می فهمد که چه چیزی را از دست داده است.
آیت الله مهدوی کنی برای دانشگاه امام صادق (ع) نعمتی بودند! هرچند در سه چهار سال آخر عمرشان به دلیل کسالت هایی که داشتند مانند سابق نمی توانستند برای دانشگاه وقت بگذارند اما همان نفس حضورشان برای دانشگاه نعمتی بود! من باب این که حالا که دیگر ایشان در جمع ما نیستند فقدان این نعمت ولو به همان شکل سال های آخر بیشتر حس می شود!
دکتر آشنا در دومین گردهمایی سالانه ی فرهنگ وارتباطاتی های کشور خطاب به حاج آقا حرف های جالبی با بعض و اندوه گفت:
ایشان گفت خیلی ظرفیت تربیتی بالایی می خواهد که در یک نظام تربیتی دانشجویی بار بیاوری که به کم قانع نباشد و مطالبه گر و آرمان خواه باشد و اولین مطالبه گری و چموشی خودش را هم با تو انجام دهد و آن وقت تو در عین این که او را تحمل کنی، او را روز به روز رشدیافته تر و پخته تر کنی. این نوع نظام تربیتی ظرفیت عظیمی می خواهد.
جمع خوب و به یاد ماندنی ای بود.
کیک ده سالگی دانشکده فرهنگ و ارتباطات رونمایی شد.
در اواخر جلسه خطاب به حاج آقا گفتم حاج آقا تشریف بیاورید کیک را قاچ کنید!
یادش به خیر، حاج اقا به خنده افتادند و گفتند قاچ کنید دیگر چیست؟! اصفهانی ها به بریدن کیک می گویند قاچ کردن!؟
بعد از آن شب هرجا حاج آقا من را می دیدند با خنده می گفتند : جدیدا کیک قاچ نکرده ای!
روح آن عالم ربانی شاد و با
ارواح طیبه ی امام و شهدا محشور باد...
ان شاالله...
یاسر