چرا گناه می کنیم؟ گناه می‌کنیم چون با اهل بیت عصمت و طهارت رفاقت و عشق بازی نمی‌کنیم!

چرا گناه می کنیم؟   

جرعه هایی برای تحول قلب و جان !(یادداشت یازدهم) 

گناه می کنیم چون با اهل بیت عصمت و طهارت رفاقت و عشق بازی نمی‌کنیم!

بسم الله

کمتر عارف و عاشق درگاه عبودیت حق تعالی را میتوان یافت که از جاده‌ی میانبر حبّ اهل البیت ^{علیهم السلام} برای  طی مسیر عاشقی عبور نکرده باشد.

گویی خداوند متعال؛ آن تنها معشوق هستی؛ در این عالم خلقت شرط عشقش را طی مراحلی قرار داده و اولین مرحله‌ی آن را عشق به چهارده نورمقدس فرض نموده و تا سالک را عاشق این انوار نبیند؛ عشق خودش را بر دل او ارزانی نخواهد داشت.

سالک در اولین گام؛ رابطه‌ی خودش با این انوار مقدس را اصلاح می‌نماید و در گام‌های بعدی با کسب شفاعت و هدایت اینان؛ خودش را در وادی حیرت حب الله می‌اندازد!

آن کس که از این  سرّ مکتوم طی مسیر حبّ الله محروم است؛ پس از چندی زندگی و طی ایّام و لیالی دنیا؛ یک موقع متوجه می‌شود که چه ارزان داشته‌ها و گوهرهای وجود خویش را در بازار دنیاپرستان و لذّت خواهان به حراج گذاشته و جز غفلت و معصیت و نکبت سود و آورده‌ای نداشته و این همه بیش از هر چیز بدین خاطر بوده است که عاشق نبوده که کالایش را معشوقی چون آن انوار مقدس خریدار باشند...

و چه زیباست جَذبه و کِشندگی و کُشندگی محبت یوسفان فاطمه‌ی زهرا ^{سلام الله علیها} و در پاشنه‌ی درب بیت رفاقت اهل البیت ^{علیهم السلام}؛ عشق حسین علیه السلام و والسلام!

عمرم اگر مفید نباشد؛ چه فایده؟!

نامم اگر شهید نباشد؛ چه فایده؟!

با یوسفان فاطمه گر روبرو شویم

ما را اگر دل خرید نباشد؛ چه فایده؟!